Suknia haftowana 1798-1805. Embroidery empire dress 1798-1805

                                                                            

Pierwszy post po bardzo długiej przerwie, zauważyłam, że przybyło mi trochę czytelników/obserwujących, pojawiły się też nowe komentarze, przepraszam, że pozostały bez odpowiedzi, postaram się nadrobić zaległości, mam nadzieję, że kolejne posty będą pojawiać się częściej i że będą także interesujące. Jestem także obecna na instagramie "chiaranzana". 

Pozdrawiam serdecznie

dr. Aleksandra Kajdańska 

W 2013 roku przy okazji pisania doktoratu miałam przyjemność zbadania kilka zachowanych obiektów kostiumologicznych z Muzeum Narodowego w Warszawie.  

Tam też w oko wpadła mi piękna suknia z charakterystycznym haftem z końca XVIII wieku i dopiero teraz udało mi się ją odtworzyć, rozłożyć na części konstrukcję sukni i wykonać pełnych haft na materiale. Nie było moim zamiarem robić wiernej kopii w wyglądzie, praca nad danym obiektem jest dla mnie pracą detektywistyczną i polega na lepszym poznaniu zasad ówczesnego krawiectwa, poznania nowocześniejszych metod szycia tamtego okresu jak i próby określenia dokładniejszego datowania danego obiektu. 

In 2013, while writing my PhD, I had the pleasure of examining several surviving costume objects from the National Museum in Warsaw.  

It was there that a beautiful gown with distinctive embroidery from the late 18th century caught my eye, and it was only now that I was able to reproduce it, dissecting the construction of the gown and making full embroidery on the fabric. It was not my intention to make a faithful copy in appearance, working on an object is detective work for me and involves learning more about the principles of tailoring at the time, learning more modern sewing methods of the period as well as trying to determine a more accurate dating of the object in question. 

                                                                                    

Zdjęcie//Photo from the MNW catalog

W katalogu muzealnym suknia jest następująco opisana: 

Suknia, koniec 1800 - 1810

Noszona w Polsce, fason europejski

Wymiary: dł. Sukni z przodu 135 

Dł. Sukni z tyłu 152

Obwód dołu 320

Wys.stanika 22

Dł. Rękawów 36.5 cm

Bawełna, muślin, haft przędza wełnianą czarną, czerwoną, brązową, oliwkową, ściegiem atłasowym. 

Szycie ręczne

Nr inw. SZT 2638 (192546 MNW)

Opis: 

Suknia z białego muślinu, długa, haftowana w ukośne pasy, złożone z siatki rombowej i z rozrzuconych ulistnionych gałązek. Stanik odcinany, podwyższony, ściągany pod biustem, zebrany w drobne fałdy. Dekolt głęboko wycięty, ściągany sznureczkiem z przodu. Rękawy krótkie, wąskie, z tyłu wszyte głęboko.Spódnica doszyta do stanika, z niewielkim trenem. Tren u góry z tyłu zaznaczony przez dwie kokardki. Stanik z tyłu wykrojony w ośli grzbiet, na całości podszyty białym płótnem, z przodu przechodzącym w sznurowany gorsecik. 

Stan zachowania: nie przerabiana.

Historia: przyjęta do MNW w 1946 roku (nr rew. 1479) ze składnicy w Henrykowie. 

Sadząc po numerze 12:98, pochodzi ze zbiorów Kunstgewerbemuseum we Wrocławiu. 

Wystawy: nie wystawiana.

Bibliografia: nie publikowana. 

Museum catalogue description (dimensions giving in centimeters): 

Dress, 1800-1810

Made and worn in Silesia

Length:front 135, back 152, width all round hem 320, bodice length 22, sleeve length 36, 5

Cotton muslin. Embroidered with coloured wool (black, red, brown, olive), worked in satin stitch. 

Hand- sewn.

Inv. No. SZT 2638(192546 MNW)

Description: 

Made from white muslin, embroidered in oblique stripes composed of diaper pattern and floral sprays. The  waistline is high, the bodice gathered under the bust. The low-cut round neckline gathered with a drawstring tied at the front. The short narrow sleeves are set in armholes that are cut very deep at the back. The back bodice is cut a diamond - shaped centre panel. The skirt is attached to the bodice, with a short train headed by two bows. The bodice is lined in white canvas; at the front the lining extends into an under-bodice. 

State of preservation: no alterations.

History: in 1946 transferred (receipt No. 14679) from the museum storage facility at Henryków. The former inventory number (12:98) suggests that it comes from the collection of the former Kunstgewerbemuseum in Wroclaw (Breslau).

Exhibitions: not exhibited.

Bibliography: not published.   

Suknia 1798 - 1800 /Gown 1798 - 1800

Tył/back with the characteristic construction

Podczas badania sukni mogłam zrobić notatki i zdjęcia, niestety zdjęć nie mogę rozpowszechniać co zawsze zastrzega sobie muzeum. Także do zobrazowania umieszczę tylko zdjęcia zamieszczone w katalogu oraz wykonane podczas pracy nad ubiorem. 

Jedną z pierwszych były notatki i zrobienie wykroju oraz ustalenie w jaki sposób ubiór został uszyty. Najważniejszym elementem jednak był materiał, który musiałam sobie sama „stworzyć”. Suknia została uszyta z haftowanego muślinu. Sam materiał był w całości haftowany (kupon) i następnie wycięto z niego poszczególne elementy sukni.                                                                                

During the examination of the dress I was able to take notes and photos, unfortunately I cannot distribute the photos which the museum always stipulates. So to illustrate, I will only include the photos included in the catalogue and those taken while working on the dress. 

One of the first things was to take notes and make the pattern and work out how the garment was sewn. The most important element, however, was the fabric, which I had to 'create' myself. The dress was sewn from embroidered muslin. The fabric itself was embroidered in its entirety (coupon) and then the individual elements of the dress were cut out of it. 

                                                                                

Fashion illustration from "Costume Parisien" l'an 6

Podobne wzory geometryzujące, abstrakcyjne wzory pojawiają się na sukniach od mniej więcej 1798 roku co można prześledzić na ówczesnych ilustracjach zamieszczanych w żurnalach mody i życia codziennego. Po skopiowaniu wzoru geometrycznego, który przedstawia ukośną kratę, trzeba było ustalić kolory nici do haftu. Tutaj wykonałam kilka prób na różnych materiałach batyst i muślin oraz nici wełniane i mulinę. Po kilku próbach wybrałam batyst, który dla mnie jest wygodniejszy i szybszy dla haftu łańcuszkowego oraz zrezygnowałam z nici wełnianych niedostępnych w Polsce a te które są nie nadają się do tego haftu. Kolejnym ornamentem jest roślinność - gałązki liści dębu oraz listki wydaje się, że lipy. 

Similar geometric, abstract patterns have been appearing on dresses since around 1798, which can be traced in the illustrations featured in the fashion and daily life journals of the time. After copying the geometric pattern, which depicts a diagonal check, it was necessary to determine the colours of the embroidery threads. Here I made several attempts on different materials batiste and muslin, as well as wool thread and moulin. After several attempts, I chose batiste, which I find more comfortable and faster for chain embroidery, and I gave up woollen threads that are not available in Poland and those that are, are not suitable for this embroidery. Another ornament is vegetation - oak leaf twigs and lime tree leaves it seems. 

Tył/back construction

Asymmetrical back bodice construction

Kolejnym etapem była konstrukcja sukni. To na jej podstawie można mniej więcej określić datowanie obiektu. W tym przypadku wskazuje na to wykrój pleców stanika w katalogu określony jako „ ośli grzbiet” (termin zapożyczony z architektury). Charakterystyczny dla tego czasu jest bardzo mocna wyprofilowane plecy stanika, które tworzą półokrągłe linie na środku i łączą się pózniej z małymi wypustkami ( w katalogu kokardkami). Środkowe linie zrobione zostały wykonane jako zakładki jest ich w sumie 5. Stanik na plecach ma trzy hafty w formie liści dębu po środku oraz liści lipy po bokach. 

The next stage was the construction of the dress. It is from this that the dating of the object can be more or less determined. In this case, this is indicated by the cut of the back of the bodice in the catalogue referred to as a 'donkey's back' (a term borrowed from architecture). Characteristic of this time is the very strongly shaped back of the bra, which forms semi-circular lines in the middle and is later joined by small tabs (in the catalogue bows). The back of the bra has three embroideries in the form of oak leaves in the centre and lime leaves on the sides. 

Rękawy/ sleeves construction

"Skrzydełka" /Back "wings"

Przód/ Front construction

Konstrukcja tyłu wymaga bardzo głębokiego wszycia rękawów. Główka rękawa musiała być modelowana na modelce aby dokładnie uformować gładki rękaw z tyłu. Z przodu stanik jest ściągany tasiemkami (przy dekolcie oraz pod biustem). W podszyciu stanika jest ukryte wiązanie, które u mnie funkcjonuje przy pomocy szpilek, nie chciałam robić dziurek do sznurowania. Hafty na rękawach są asymetryczne co wskazuje, że materiał był już przed szyciem wyhaftowany i krawiec tylko układał poszczególne elementy. Asymetryczność rękawów jest interesująca bo zakłada się, że każdy rękaw musi tak samo wyglądać. Tutaj widać, ze zastosowanie tego daje dość ciekawy efekt. Rękawy sukni są krótkie chociaż marzą mi się aby dorobić jeszcze długie wtedy efekt asymetrii haftu jeszcze bardziej będzie efektowny. 

Dół sukni haftowałam przez ok. pół roku, na powierzchni materiału 3.20 cm. Po raz pierwszy zrobiłam do niego tren, który jest dość mały. 

The construction of the back requires the sleeves to be sewn in very deeply. The head of the sleeve had to be modelled on the model to accurately form a smooth sleeve at the back. At the front, the bra is drawn together with ribbons (at the neckline and under the bust). There is a hidden binding in the lining of the bra, which in my case works with pins, I didn't want to make holes for lacing. The embroidery on the sleeves is asymmetrical, which indicates that the fabric was already embroidered before sewing and the tailor just arranged the individual pieces. The asymmetry of the sleeves is interesting because it is assumed that every sleeve must look the same. Here you can see that the application of this produces quite an interesting effect. The sleeves of the dress are short, although I dream of making them even longer so that the asymmetrical effect of the embroidery is even more impressive. 

I embroidered the bottom of the dress for about six months, on a fabric area of 3.20 cm. For the first time I made a train for it, which is quite small. 

Podsumowanie:

W wyniku moich badań mogę stwierdzić, że suknia mogła być uszyta pomiędzy 1798 -1805 rokiem. Po roku 1805 rękawy są płyciej wszywane, konstrukcja pleców stanika nie jest tak mocno już wtedy profilowana. Hafty po 1800 roku nadal były popularne zwłaszcza pojawiały się elementy geometryczne ale już jako element pojedynczy w pionie, który „biegł” przez całą długość spódnicy. Niestety nie spotkałam się też z suknią, która z tyłu miałaby małe wypustki, które były charakterystyczne dla spencerów i ubiorów typu caraco z tego okresu. Tym bardziej przeniesienie tego typu dekoracji jest interesujące. 

Conclusion:

As a result of my research, I can conclude that the dress may have been sewn between 1798 -1805. After 1805 the sleeves are sewn in more shallowly, the construction of the back of the bodice is no longer so strongly profiled. Embroideries were still popular after 1800, especially geometric elements, but already as a single vertical element that "ran" through the entire length of the skirt. Unfortunately, I have also not come across a dress that had the small piping at the back that was characteristic of spencers and caraco type garments of the period. This makes the transfer of this type of decoration all the more interesting. 

Bibliografia: 

Ewa Orlińska Mianowska, Modny świat XVIII wieku, 2003, Warszawa; english version: Fashionable World of the 18th Century. 

Wykrój wykonałam sama na bazie własnych notatek i zdjęć z badań ale korzystałam także z katalogu: 

I made my own pattern but also I used a catalog: 

Heidede Biegler-Sander, Die Kostumsammlung der Familie von Bassermann-Jordan, Speyer, Band 84

Śniadanie przede wszytskim (niezaleznie w jakiej epoce żyjesz). 19th century sandwich case.

Dopiero teraz mam trochę czasu na zajęcie sie blogiem. Między konferencjami staram się szyc i haftowac. Tym razem o banalnej rzeczy, którą zrobiłam jeszcze w zeszłym roku. Jestem dostępna częściej niż na blogu na pintereście a rzadziej na instagramie.

Tym razem o banalnej rzeczy, którą zrobiłam jeszcze w zeszłym roku.

Jest to haftowana torba śniadaniowa z napisem Bon Apettit, który pojawiał się w wielu przedrukach w czasopismach kobiecych z lat 60. XIX wieku. Najwczesniej ten projekt pojawił sie w czasopiśmie De Gracieuse z dnia 3 września 1866 roku. Następnie ten sam projekt ukazał się w polskim Bluszczu z roku 1866 w numerze 48. Można więc wysnuc wniosek, że Bluszcz starał się drukowac w miarę aktualne propozycje robótek. Słynna angielska pisarka o gospodarstwie domowym także zamieściła tę instrukcję w swojej książce o robótkach Beeton's book of needlework ... z 1870 roku. Wrócę jednak do Bluszcza, gdzie zamieszono zarówno ilustracje jak i opis torby - woreczka: 

Torba dla uczennic.

Podajemy tu formę na torbę dla uczniów i uczennic uczęszczających do szkół, by niosąc w nich kajeta i książki, mogli wygodnie i śniadanie pomieścic. 

Zrobiona jest z ceraty, w koło odziergana, zwierzchu haftem, czerwonym jedwabiem łańcuszkowym ściegiem ozdobiona. Litery wyszyte są czarnym jedwabiem i oznaczone srebrnymi perełkami. Kraje się najprzód z ceraty zwyczajnej i ceratki cieńszej na podszewkę, podług figury 51 jedna częśc, następnie na boki podług fig. 51 dwie części. wtedy przenosi się deseń fig 51 na właściwe miejsce na wierzch i wyszywa łańcuszkiem. Brzeg całej torby wycina sie w ząbki; boki wszywają sie podług jednozgodnych liczb czarnym jedwabiem ściegiem dzierganym, tak jak i ząbki wkoło. Torba spina się na dziurkę wyszytą czerwonym jedwabiem i guzik szmuklerski czerwony. Napis może byc rozmaity, najstosowniejszy po polsku, imie i nazwisko właścicielki. 

W mojej wersji nie ma ceraty, jest za to szary len i bawełniana podszewka. Haftowałam nicmi Ariadna. Wyhaftowanie wierzchu nie było trudne ale wykonanie ząbków na bokach z jednoczesnym ich przyszyciem było dla mnie zbyt kłopotliwe i wyszło po prostu brzydko. Zmieniłam zatem trochę fason torebki, wszywając boki prosto a pózniej tylko zszywając u brzegów tak aby styl był mniej więcej podobny. Z zapięcia narazie zrezygnowałam używam malej agrafki.

Przy szyciu korzystałam także z tej strony oraz z zamieszczonego tam wzoru: www.feelingstitchy.com
Oryginalny wykrój można znaleśc na stronie: Fashion magazine De Gracieuse

Only now I have some time to deal with blog. Between conferences I try to sew and embroidering small things. This time about this things, which did even last year.

It is embroidered bag or sandwich case for food with the inscription Bon Appetite, which appeared in a number of reprints in women's magazines from the 60s in 19th century. The earliest the project appeared in the magazine De Gracieuse dated 3 September 1866 year. Then, the same project was published in Polish magazine called Bluszcz from 1866 in the number 48. So we can conclude that Polish magazine was trying to print as current proposals for needlework. The famous English writer Isabella Beeton of the household also posted this statement in his book:Beeton's book of needlework... .
In my version I used grey linen and red cotton. All sewing by hand made. I used the pattern from; Fashion Magazine De Gracieuse and from: www. feelingstitchy.com

Galanteryjne hieroglify czyli sekretarz miłosny. Emilie Berrin i jej projekty z pocz. XIX wieku/ Galante Hieroglyphen - Emilie Berrin as mystery designer an early 1800.

E, Berrin, NeueMuster zum Sticken und Weben, oder, Versuch Mahlerei mit Strickkunst, 1800,

W czasie pracy nad haftem do spódnicy z końca XVIII wieku natknęłam się na książki – wzorniki dla haftów i szydełkowania, autorką tych prac lub też współautorką była Emilie Berrin o której nic mi nie wiadomo więcej niż tyle ile sama mogę się domyślać. Prawdopodobnie Francuzka i malarka a znana była na początku XIX wieku jako właśnie autorka i projektantka - jeszcze w 1822 roku wydała książkę o wyplataniu biżuterii z włosów!

While working on embroidery to skirt the late eighteenth century, I came across a book - drawings for embroidery and crocheting, author of these work or co-author was Emilie Berrin about which I know nothing more than as much as she can guess. Probably Frenchwoman and painter and was known in the early nineteenth century as precisely author and designer. 

E.Berrin, J, Savin, NeueMuster zum Sticken und Weben, oder, Versuch Mahlerei mit Strickkunst, 1800

Jej prace musiały być bardzo popularne w końcu lat 90 tych XVIII wieku i na początku XIX, gdyż książki wydawała sama jak i wspólnie z innymi autorami a niektóre z nich były także przedrukowywane na inne języki.* W jednej z książek podano informację, że dostępna jest także w Moskwie w księgarni Courtenera. Swoje prace wydawała chyba w niemieckim wydawnictwie w Lipsku. Jeszcze w 1822 roku wydała książkę o wyplataniu biżuterii z włosów!

Her work had to be very popular in the late 90s eighteenth century and early nineteenth centuries, since the book appeared alone or jointly with other authors and some of them were also reprinted in other languages. In one of the books given information that is also available at the Courtener bookstore in Moscow. Her work seemed to think the German publishing house in Leipzig.
Even in 1822 she published a book about weaving hair jewelry!

Była autorką wielu ciekawych publikacji wszystkie dotyczyły projektowania i zawierały wzory i rysunki z różnych dziedzin związanych z robótkami:

Do pierwszej grupy zaliczyłabym wzorniki hafciarskie, do drugiej wzorniki do robótek szydełkowych a do trzeciej wzorniki i rysunki do rysowania na porcelanie, przeznaczone do haftów i malowania na tkaninie.

She was the author of many interesting publications, which can be divided into 4 types of empire crafting because of the type contained in the books of works. All relate to design and include drawings, models, templates:
The first group to count among embroidery drawings, the second drawings for knitting and crochet, the third drawings rebus for porcelain, for embroidery and painting on fabric: 

Hafty i szydełko. Embroideries and crochet works:

E.Berrin, J, Savin, NeueMuster zum Sticken und Weben, oder, Versuch Mahlerei mit Strickkunst, 1800

Neue Muster zum Sticken und Weben, oder, Versuch Mahlerei mit Strickkunst …,  wydana we współpracy z Jacquet Savinem, 1800

E. Berrin, Essai d'application de la peinture à l'artde tricoter : ou, recueil de patrons à tricotage ..., 1800

Wzorniki robótek szydełkowych, nadają się także do haftów krzyżykowych:

Essai d'application de la peinture à l'art de tricoter : ou, recueil de patrons à tricotage ... część 1 i 2, podtytuł mówi o wzorach przeznaczonych na rękawiczki, boneciki dla dzieci, wszelkiego rodzaju wykończenia na kamizelki, wykończenia torebek – pamiątek, okładki, obrusów, osłon na krzesła, wzory podwiązek, torebek, pudełek na tabakę, wzory alfabetów ( angielski i francuski), wzory ekranów kominkowych, wydany w Lipsku 1800 w języku francuskim.

E. Berrin, Essai d'application de la peinture à l'art de tricoter 1: ou, recueil de patrons à tricotage ..., 1800, wzory dla podwiązek, designs for garthers

Left: knitting reticule Mary Alsopp from Winthertur Museum collection, Right: E. Berrin, Essai d'application de la peinture à l'artde tricoter2..., 1800

Rebus:

Pod koniec XVIII wieku wzrosło zainteresowanie rebusami. Były one popularne jako hafty i jako rysunki na porcelanie, stosowano je najczęściej w listach i to w listach miłosnych bo zawierały tajemnicę, można było zakodować tajemną miłosną sprawę. Używano ich też na guzikach i czasami na wachlarzach. Tak też nazywa się kilka książek – wzorników gdzie Emilie Berrin współpracowała razem z inżynierem Borreur. Książki te naprowadziły mnie z kolei na rozszyfrowanie dziwnych dużych liter i symboli znajdujących się na damskich torebkach na planszach Costume Parisien:

At the end of the eighteenth century a growing interest a rebus (rebusomania). They were popular as embroidery and the drawings on porcelain, used it frequently in his letters and in love letters because they contained secret, you could encode a secret love case. So also called several books - drawings of Emilie Berrin worked together with engineer Borreur.
These books me turn to decipher the strange large letters and symbols on bags women on the boards Costume Parisien:

Sac a ouvrage au rebus, Costume Parisienne, early 19th century

Modelki zatem mają torebki rebusowe, wyhaftowanymi literami, i symbolami w podobnych konfiguracjach jakie widać na szkicach w książkach Berrin. Książki o rebusach wydane zostały także w Lipsku w 1800 roku: Galante Hieroglyphen mitGuirlanden, Festons, Blumen und andern Verzierungen, die zur Stickerei wie auchzur Porzelainmahlerei dienen, um seinen Freunden seine Emfindungen, Wünsche undLiebe, durch Figuren zu erklären ; Mit 12 illuminierten Kupfern und mitDeutscher und Französischer Erklärung : ein Secretair der Liebe. 

The models therefore have rebuses bags, embroidered letters, and symbols similar configurations which can be seen in the diagrams in books Berrin. Books have also been published in Leipzig in 1800: GalanteHieroglyphen myth Guirlanden, Festons, Blumen und andern Verzierungen, die zurStickerei auch zur know Porzelainmahlerei dienen, um seinen Freunden seineEmfindungen, Wünsche und Liebe durch zu Figuren erklären; Myth 12 illuminiertenKupfern und mit Deutscher und Französischer Erklärung: ein SECRETAIRE derLiebe. 

 

E, Berrin, Borreur, Galanten Hieroglyphen, 1800

Sac ouvrage from Costume Parisien, 1800, rebus from book E. Berrin, 1800, porcelain button with rebus, late 18th century

Wachlarz z rebusem, a fan with rebus, Met Museum, 1639, mother of pearl button with rebus, guzik z rebusem, masa perłowa, Les Art's Dcoratifs, 1780

Postcard of Cup and Saucer with Rebus, Sévres, 1788, Soft-paste porcelain, ©Hillwood Museum

Christies, Sevres porcelain with rebus, 1787

Talerze z rebusami, plates with rebus, 1800 - 1825, Ebay

Książkę wydano w dwóch częściach w dwóch językach francuskim i niemieckim. Czym były owe hieroglify i jakie miały znaczenie dla ówczesnych czytelników? Oddajmy głos samej Emilie Berrin:

Hieroglify (galanteryjne?) stały się bardzo modne, można je zobaczyć na francuskiej porcelanie; na haftach lub malowane  damskich torebkach do robótek, na wstążkach i podwiązkach, na okładkach, na wachlarzach i toaletkach.

The book was published in two parts in two languages, French and German. What were these hieroglyphs, and what had significance for contemporary readers? Let us voice the same Emilie Berrin:

Hieroglyphes Galantes sont devenus tres mode, on en voit beaucoup sur les porcelaines des France; on en brode et on en peint sur les Sacs a ouvrage des dames, sur les rubans et les jarretieres, sur les etuis, les Eventails et les boëtes de toilette.

wzory rebusów dla podwiązek, garthers with rebus, E. Berrin, Hieroglyphes Galantes, 1800

wzór na talerzyk porcelanowy, pattern for porcelain, E. Berrin, Hieroglyphes Galantes, 1800

Książka Emilie Berrin o rebusach znajduje się także w kolekcji biblioteki Senate House Library uniwersytetu londyńskiego, gdzie badacze piszą, że rysunki rebusów wycinało się i wklejało do zeszytów czy na listy (akurat to mnie nie przekonuje). W listach rebusy były zazwyczaj rysowane a książka jest typowym wzornikiem do kopiowania. 

The book Emilie Berrin is also in library collections Senate House Library, University of London, where researchers write that the drawings rebuses cut and insert into notebooks or on the list (it just does not convince me). The letters were usually drawn puzzles and the book is a typical template to copy. 

Biżuteria z włosów, Hair jewellery:

Ostatnia książka Berrin o jakie mi wiadomo wydana została w 1822 także w Lipsku i dotyczy wyplatania biżuterii z włosów: 
Gründliche Anweisung für Frauen, auf alle mögliche Art Haargeflechte nach der jetzigen Mode zu fertigen.
Gruntowne instrukcje dla kobiet do wykonania wszystkich możliwych rodzajów plecionki włosów według aktualnej mody jak elastyczne paski, bransoletki, naszyjniki, pierścionki, itp
 

The last book Berrin about what I know was published in 1822 also in Leipzig and concerns plaiting hair jewelry:
Gründliche Anweisung für Frauen, auf alle mögliche Art Haargeflechte nach der jetzigen Mode zu fertigen.

E.Berrin, Gründliche Anweisung für Frauen.., 1800

E. Berrin, Gründliche Anweisung für Frauen.., 1800

Książka zawiera instrukcje i ilustracje jak należy przeplatać pasma włosów. Ciekawą ilustracja jest ilustracja na początku książeczki. Przedstawia trzy kobiece postacie w pokoju zajęte robótką - można się domyślać iż uczą się robić biżuterię. W środku zapewne stroi nauczycielka być może przedstawia są autorkę i uczy siedzącą uczennicę co ma wykonywać na poduszce. Wygląda zresztą jakby wykonywała koronkę. Postać po lewej stronie z kolei stoi przy stoliku z lampą - nad abażurem pewnie dla wygody rozłożyła pasma obciążone klockami. Kobieta po prawej stoi nad paleniskiem? być może jest to któryś etapów przygotowywania tej biżuterii.

 The book provides instructions and illustrations on how to interwoven strands of hair. An interesting illustration is an illustration at the beginning of the book. It shows three female characters in the room occupied - you can guess that learn to make jewelry. In the midst of probably the tunes teacher may present they are the author and teaches student sitting which is pleating on a pillow. It looks as produce of lace. The figure on the left, in turn, stands at a table with a lamp - the lampshade probably spread for the convenience of bandwidth loaded blocks. The woman on the right standing near on hearth (?) perhaps this is some steps in the preparation of this jewelry. 

Włosy już w XVIII wieku pojawiały się jako element pamiątki (memento mori) w biżuterii zwłaszcza kojarzone są z miniaturami. Wzrost zainteresowaniem tego typu biżuterią nastąpił w XIX wieku w latach 1830 - 1800:  
Cynthia Amnéus w "The Art of  Hairwork, "zauważa, że miniaturowe portrety" były
często wykonywane na zlecenie aby upamiętnić doniosłe wydarzenia życiowe, takie jak narodziny, zaręczyn, śmierć, lub rozłąkę.(...) Istotnym elementem sentymentalnej biżuterii zwłosów był jego nośnik ( związek)  poprzez włosy z ukochaną osobą. Kobiety, które podejmowały się  wykonania takiej biżuterii mogły się zwrócić się do instrukcji z czasopism i podręczników. **

Hair already in the eighteenth century appeared as a souvenir (memento mori) in jewelry in particular are associated with miniatures. The increase in interest in this type of jewelry occurred in the nineteenth century, in the years 1830 - 1880:
Cynthia Amnéus, in "The Art of Ornamental Hairwork,” notes that miniature portraits “were often commissioned to commemorate momentous life events such as births, betrothals, deaths, or
other joinings or separations. (...) The essential component of sentimental hairwork was its medium: the hair of the loved one. Women who undertook the arduous, painstaking task of creating their own hairwork could turn to instructions from magazines and manuals. Instructions for making hairwork circulated in the print culture just as motifs and styles of hairwork
did.**

bransoleta z włosów, hair bracelet 1840 - 60, McCord Museum

E.Berrin, Gründliche Anweisung für Frauen..., 1800

* w niektórych publikacjach Emilie Berrin występuje wspólnie z innym nazwiskiem Borreur, być może jest to pseudonim samej Berrin. in some publications Emilie Berrin is joined by another name Borreur, it might be a pseudonym same Berrin. 
** Rachel Harmeyer,  Obcjetcs of immorality: Hairwork and mourning in Victorian Visual Culture , Art of Death and Dying Symposium, The University of Houston